Luxe, luxer, luxest

Nou, Ninh Binh is het niet helemaal geworden, volgens Google Maps zaten we in Tam Coc en volgens de kaart van reislogger in Hoa Lu. Nou, ja, hoe dan ook, hou het maar op Ninh Binh, de dichtstbijzijnde grotere plaats. De reis hier naar toe begon op woensdagavond met de treinreis naar Hanoi. Deze keer hebben we allebei niet zo geweldig geslapen. Waarom weten we niet, misschien in het besef dat het de laatste treinreis was.
Al om half vijf in de ochtend (nacht) waren we in Hanoi, en zowaar stond onze gids ons al weer op het perron opte wachten. We zijn naar het hotel gebracht waar we eerder ook overnacht hadden, en daar konden we vanaf half zeven ontbijten. Dus nog maar anderhalf uur op de bank in de lobby gehangen, slecht geslapen hè. Om half acht gingen we weer op pad, en dat is ook in Hanoi in de spits. De brommers vliegen je kriskras om de oren, het is verbazingwekkend dat er maar één tegen de buitenspiegel van de auto aanreed. Zonder gevolgen overigens en ook zonder te stoppen. Maar uiteindelijk waren we na anderhalf uur toch zo'n beetje Hanoi uit. Het eerste deel van de rit was niet zo spectaculair, een beetje het platteland van Nederland idee. Maar het kan ook aan onze dufheid hebben gelegen. Na ongeveer tweeëneenhalf uur kwamen we bij de eerste tempel van vandaag, gewijd aan een koning uit de 10e eeuw, en aan zijn opvolger. Vervolgens door voor een boottochtje door een spectaculair gebied, een klein beetje vergelijkbaar met het Stenen Woud in Kunming, maar dan allemaal veel groter en heftiger. Het bootje werd voor ons geroeid, op een heel bijzondere manier, de roeier trekt niet aan de riemen met zijn armen, maar duwt ze met zij voeten... 
De ontstaansgeschiedenis van dit gebied is wel gelijk aan die van het Stenen Woud, zeebodem, erosie enzovoort. 
Tenslotte nog een tempel en toen naar het hotel. Prachtig gelegen tussen de rijstvelden, met daarin weer kwakende kikkers. Prachtig zwembad erbij, luxe dus. Overigens, in Sa Pa was het planten van de rijst net begonnen, hier is men al bezig met de oogst. We zijn met de fietsen van het hotel naar het dorp gefietst, eigenlijk waren deze fietsen een stuk beter dan die in Luang Prabang. Na het eten in het donker weer terug, maar nou hadden we in elk geval voor een lampje.
Vrijdag zijn we met alleen de chauffeur doorgereden naar de haven van Halong Bay, waar we aan boord zijn gegaan voor een tweedaggse, of éénnachtse, cruise door Halong Bay. We snappen nou waarom Halong Bay (check) tot één van de zeven natuurlijke wereldwonderen wordt gerekend, samen met onder andere de Tafelberg in Kaapstad (check), Komodo(varaan) (check) en de Iguazu watervallen (check). Aan boord werden we meteen verwelkomd met een uitgebreide lunch, een middagprogramma en een viergangendiner. Onze hut was best groot, met een eigen badkamer, dus luxer.
Zaterdag was er tot elf uur een programma, met ontbijt om zeven uur en brunch om half elf. Daarna weer aan wal en met de chauffeur naar Hanoi terug, ten minste naar het vliegveld, voor een binnenlandse vlucht met Vietnam Airlines (82 vliegtuigen) naar Danang en van daar weer met een chauffeur naar Hoi An. Daar waren we gisteravond rond half tien. Dus maar gauw ingecheckt, en kregen we te horen dat we om ons onbekende reden een upgrade hadden gekregen naar een grotere en luxere kamer, luxest dus. Echt heel groot en mooi.
En vandaag hebben we zo goed als niks gedaan, het strand is alleen de straat oversteken, en met een zonnetje, een windje en 35 graden was het er best toeven. We hebben allebei een compleet boek gelezen.
We zijn aan het eind van de middag nog wel even, nou ja, even, naar het stadje gelopen voor schoenen, niet geslaagd.
En morgen? Morgen gaan we duiken!
Maaike en Harm