Even rust

Woensdag 5 augustus hebben we eerst uitgeslapen, tot wel 8 uur. Na het ontbijt zijn we weer met de Duster, onderhand is het meer een Dusty, op pad gegaan, richting het noorden, naar de Dode Zee. En ja, we blijven het zeggen, het landschap van Jordanië is onwerkelijk mooi. Bergen, woestijnen, af en toe een bedoeïnentent, kuddes geiten, kamelen, stoffige dorpjes, we vinden het allemaal even mooi. Voordat we bij de Dode Zee aankwamen, kwamen we nog langs zoutvelden, waaromheen, gek genoeg, allerlei soorten landbouw plaatsvindt. Het was het groenste deel van Jordanië wat we gezien hebben, op de plek waar je het het minste verwacht. De Dode Zee dan, je kunt bij de verschillende hotels een soort dagkaart kopen voor tussen de 26 en 55 euro. Je mag dan van hun strand en douches gebruik maken. Wij hebben zelf een stukje Dode Zee opgezocht, waar je er gratis in mocht lopen. We hebben niet gedreven (zwemmen gaat sowieso niet) maar er tot de enkels in gestaan. Daarna meteen met een flesje water afgespoeld, maar 's avonds waren de voeten nog wit uitgeslagen. We weten niet of we ooit nog de Mount Everest gaan beklimmen, maar we hebben nu wel mooi op het laagste punt van de wereld gestaan! 396,4 meter beneden zeespiegel, daar is de Haarlemmermeerpolder niks bij.
Daarna zijn we naar Mount Nebo gereden, de plek waar Mozes zou zijn overleden. Wel een mooi uitzicht, onder andere op Israël. Daar kwamen we gek genoeg de chauffeur tegen die ons op de eerste dag van het vliegveld naar Madaba had gebracht. Hij herkende ons eerder dan wij hem. Tenslotte zijn we naar Amman gegaan, op zoek naar het hotel. Dat viel nog niet mee. We dachten er met google maps wel te kunnen komen, nou niet dus. Maps verwees ons naar het waarschijnlijk drukste deel van Amman, maar er was geen hotel te bekennen. Dus maar eens gevraagd, en dan blijkt toch niet iedere Jordaniër Engels te spreken. Maar uiteindelijk hebben we het toch gevonden, en daar staat Dusty nu op de parkeerplaats uit te rusten van een drukke dag. Zelf vonden we dat onze kuiten, na een hele dag Petra, ook wel wat rust konden gebruiken. Donderdag hebben we daarom niks gedaan.
Vrijdag zijn we voor de drukte uit weer Amman uitgereden, nadat we eerst nog even terug geweest waren naar het hotel omdat één van ons de spullen in het kluisje had laten liggen. Amman uit was bijna net zo ingewikkeld als eergisteren, veel eenrichtingsverkeer en omleidingen. Dan kun je het spoor zomaar kwijt raken. Maar het is gelukt, en via een andere, maar bijna nog mooiere, weg via de Dode Zee zijn we terug gereden naar Aqaba. En daar zitten we nou, in een superluxe resort. Voor de komende elf dagen. Te genieten van de zon. En de warmte (43 graden, gevoelstemperatuur 48 graden). We hebben nog wat duikplannen, maar het reizen staat nu dus even stil. Het kan dus zijn dat het aantal reisverslagen ook afneemt, maak je geen zorgen als je even niks van ons hoort. We liggen dan vermoedelijk in het zwembad of in de zee.
Maaike en Harm