Opgelicht!

Zondag 2 augustus. Een dag om niet gauw te vergeten. 's ochtends hebben we eerst nog een paar uurtjes bij het zwembad gelegen, het snorkelen bij het hotel viel zo tegen dat we dat maar niet meer hebben gedaan. Om een uur of elf zijn we op pad gegaan met onze Duster. Een half uur buiten Aqaba moet je dan ineens door de douane. Da's gek we zijn toch al in Jordanië? Het zal er wel mee te maken hebben dat Aqaba een speciale economische zone is. We konden trouwens zo doorrijden. Na nog een half uurtje kwamen we bij de afslag naar Wadi Rum. Inderdaad, daar moeten we naar toe. Naar Rahayeb tentenkamp om precies te zijn. Na enige tijd kwamen we bij een zijweg, waar een bord stond dat Rahayeb linksaf was. Er stond ook een mannetje te gebaren, dus het raampje maar open gedraaid. Hij vertelde dat hij bij Rahayeb werkt, en dat hij ons de weg verder zal wijzen. Van ons had het niet gehoeven, maar vooruit. Bij het eerste tentenkamp dat we tegenkwamen sloeg hij af en reed daar naar toe. Ho, wacht even, hier staat een bord Sun City, en niet Rahayeb. Dus wij stoppen, hij stopt ook en zegt dat Sun City achter de berg ligt, en dat het tentenkamp dat we zien echt Rahayeb is, maar dat het bord daarvan is weggewaaid. Oké, dat kan natuurlijk. Dus zijn we toch maar naar het tentenkamp gereden. Daar kregen we een kopje thee, en we moesten nog even wachten tot we de tent inkonden, omdat het nu nog te het was. Trouwens, het is 45 graden inmiddels. Om een uur of twee konden we dan wel in de tent, best een hele luxe tent trouwens, met een eigen badkamer.
Intussen hadden we het mannetje dat ons de weg had gewezen 20 dirham gegeven, daar zou hij de toegangskaartjes voor Wadi Rum voor ons gaan halen. Hij zou binnen 20 minuten terug zijn, maar was inmiddels al een uur weg. Toen we dat vertelden aan de mensen van het tentenkamp kregen we te horen dat we waarschijnlijk naar onze centen konden fluiten, en dat de toegangsprijs sowieso maar 5 dirham per persoon zou zijn. Over het mannetje werd ook een beetje geheimzinnig gedaan, vonden we. Maar goed, we zijn toch bij het goede tentenkamp gebracht en we kregen een sleutel en we hebben de voucher afgegeven. Wat kan er dan misgegaan zijn. En toch hadden we allebei een beetje een vreemd gevoel bij het hele gebeuren. De bagage hebben we maar in de tent gezet.
Om een uur of drie zijn we weer op pad gegaan om Wadi Rum toch maar te gaan bekijken, en moesten we dus 5 dirham per persoon entree betalen. Wadi Rum als plaatsje stelt niks voor, maar de omgeving is wel heel erg mooi. 
Toen we weer terug reden keken we nog eens naar de sleutelhanger van de sleutel van de tent, en daar staat Sun City op. Het zal toch niet hè. Bij de afslag naar het tentenkamp, waar dus het bord Sun City staat, besloten we om nog even door te rijden om te kijken of er toch ook een bord van Rahayeb staat. En ja hoor, na ongeveer vijf kilometer stond er een bordje met een verwijzing naar Rahayeb. Dan zitten we dus toch verkeerd. Maar we hadden een voucher afgegeven waar Rahayeb op stond, hebben we die dan bij Sun City afgegeven? En hebben die hem geaccepteerd? Of worden we nou vreselijk geflest en kunnen we morgenochtend gewoon de overnachting in Sun City afrekenen, omdat we daar geen voucher voor hebben? Laten we toch maar even navragen bij Rahayeb hoe het nou zit. Dus hebben we de bordjes gevolgd, en kwamen we uit bij een hokje op een parkeerterrein, waar niemand in zat. En er waren ook geen tenten te zien. Zou Rahayeb dan echt niet meer bestaan en zijn we daarom bij Sun City ondergebracht? We besloten om toch maar even bij het buurkamp te vragen waar Rahayeb is. Daar werd er meteen gebeld, en kregen we te horen dat de manager meteen zou komen. De manager van Rahayeb dus. We dachten nog even dat het iemand zou zijn van het tentenkamp dat wij kenden als Sun City, of misschien zelfs het mannetje dat ons de weg had gewezen, en er met 20 van onze dirhams vandoor was. Maar nee, het was een heel andere persoon,  het was nog lastig om hem duidelijk te maken dat we bij Sun City waren ingecheckt en dat onze bagage daar stond, onder het mom van dat dat