Op de helft

Morgen zijn we 96 van de 192 dagen onderweg. Hebben we nu een halve wereldreis gemaakt?

Vrijdag 29 mei zijn we van Siem Reap naar Kuala Lumpur gegaan, deze keer 20 minuten te vroeg vertrokken en aangekomen. Het liep allemaal weer als een trein, maar dan met het vliegtuig dus. In KL zijn we langs de televisietoren en de Petronas torens (van 1998 tot 2003 het hoogste gebouw ter wereld) gelopen, voor de rest zijn het allemaal flatgebouwen, dus niet zo interresant. Er werden ons op straat nog wel een Samsung S6 en een I-phone 6+ aangeboden, beiden origineel, maar zonder doosje. Het viel wel op dat ze er exact het zelfde uitzagen. We hebben maar bedankt. We waren net voor de bui weer in het hotel, ook hier is het regenseizoen al begonnen.
Trouwens een verademing, er zijn nauwelijks brommers in KL.
Zaterdag zijn we weer naar het vliegveld gebracht voor de vlucht naar Kota Bahru voor de transfer naar Kuala Besut voor de boot naar Perhentian Pulau Kelici. Beide chauffeurs waren heel gezellige mannen, die beiden heel goed Engels spraken en leuk konden vertellen. De chauffeur van KL naar KLIA2 vertelde verhalen over jungletochten op Borneo, die we nog gaan doen, en dan over ontmoetingen met olifanten en koningscobra's. Slik...
De vlucht vertrok deze keer zowaar met 20 minten vertraging, maar omdat het vliegtuig maar 40 minuten deed over een vlucht van een uur waren we toch nog op tijd. Zelfs onze chauffeur was er nog niet, die zat vast in het verkeer, in verband met vakantiedrukte in Maleisië. Toen hij er na een kwartier aankwam heeft hij wel 20 keer zijn verontschuldigingen aangeboden.
Bij aankomst in Kuala Besut werden we afgezet bij het kantoortje aan de vaste wal van ons eilandhotel. We moesten nog een kwartiertje wachten op de boot, dus zijn we nog even langs de winkeltjes daar gelopen. En wat zagen we daar! Drum shag! Twee pakjes gekocht, om toch maar eerst even te proberen, bleek het zware shag te zijn. Nou ja, het is wel echte Drum (of namaak?).
De speedboot bracht ons vervolgens in ongeveer een half uur naar het eiland, bij de pier bij het hotel. De eerste indruk was zoiets van, oke, hier zijn wel heel veel luidruchtige backpackende Fransen. Later viel het allemaal wel mee.
Zondag 31 mei 2015, een gedenkwaardige dag. Onze eerste duik in Maleisië. Heel anders dan in Vietnam, maar wel weer erg mooi, met ontzettend veel vissen.
Het hotel is op een rustig deel van het strand (Long Beach, ongeveer 250 meter...) gebouwd, het andere deel lijkt wel een beetje een feesteiland, maar bij ons merk je daar niks van.
's Ochtends bij het snorkelen weer een trekkersvis gezien, sinds de duiken in Vietnam is daar toch wel een beetje respect voor ontstaan. Bij het duiken 's middags werd ook nog gezegd dat deze beesten onvoorspelbaar en agressief kunnen zijn, ook als ze geen eieren hebben. Jaja, vandaar dus...
Maandag 01 juni 2015, gedoken en op het strand en in de zee gelegen.
Dinsdag 02 juni 2015, gedoken en op het strand en in de zee gelegen.
Overigens hebben we een strandeettentje gevonden waar je voor weinig geld heel lekker kunt eten. Dat kan dus ook, ondanks alle verhalen, wel op Pulau Kecil. We zijn er een soort stamgast aan het worden.
Woensdag 03 juni 2015, op het strand en in de zee gelegen.
Morgen gaan we naar Kota Kinabalu, op het Borneose deel van Maleisië. We moeten weer aan de bak.