Dali en Kunming, bijna exit China

Maandagochtend (tweede paasdag, nu wel met gekookte eitjes bij het ontbijt) zijn we opgehaald om met de auto naar Dali te gaan. Als je wilt googelen, doe dan Dali Old Town.
Na een half uur kwamen we bij een tunnel, waar we niet in konden, omdat er in de tunnel een ongeluk was gebeurd. We hadden al weer zoiets van het zal eens een keer niet zo zijn, maar gelukkig konden we na tien minuten verder rijden over de linkerbaan. Halverwege de tunnel, van vier kilometer, zagen we het ongeluk, er was een vrachtwagen(tje) gekanteld, verder was er niks te zien. Hoe het deze chauffer is gelukt om zijn auto op de zijkant te krijgen is ons een raadsel. Na ongeveer een uur verlieten we de snelweg, en zijn we ongeveer een half uur over binnenwegen gereden. Door een prachtig landschap met bergwegen en rijstvelden. 
Vervolgens kwamen we aan bij het Shibaoshan kloostercomplex. Dit verdient even wat extra uitleg: bij de poort betaal je 65 Chinese euro's, ongeveer 10 euro, entree. Vervolgens loop je 50 meter naar de bushalte in het park, en daar betaal je 40 Chinese euro's voor het busje door het park. Waarom dat niet in één keer kan worden betaald is ons niet duidelijk.
Met dit busje zijn we vervolgens ongeveer vijf kilometer verder omhoog gereden de bergen in, en bij het eindpunt begint dan een wandeling van 700 meter, waarna je uitkomt bij een paar grotten waar een aantal Boedha beelden in staan. Nou ja, grotten, ze zijn maximaal twee meter diep, maar vanwege de historische waarde toch wel mooi. Je mag er alleen geen foto's van maken.
Nadat je teruggelopen bent naar het eindpunt van het busje moet je even wachten, en dan gaat hij weer naar beneden. Onderweg stopt hij bij een tweede complex. Als je daar uitstapt wordt je bijna onder de voet gelopen door apen, volgens ons een soort makaken. Die beesten zijn wel heel erg gewend aan mensen, maar het is wel leuk om te zien. De tweede tempel bereik je door weer 200 meter te klimmen, maar het is, zeker vergeleken met de eerste, zeker de moeite waard.
En zo schijnen er nog een aantal tempels en andere bezienswaardigheden te zijn, die hebben we niet meer gezien.
Daarna dus terug met het busje naar de ingang van het park, en vervolgens met onze chauffeur door naar Dali. Daar kwamen we rond half vier s' middags aan, in alweer een mooi hotel. Nog even door het stadje, en een stukje daarbuiten gelopen, en al weer lekker gegeten.
Dinsdagochtend zijn we naar het Erhai meer gelopen, toch al gauw anderhalf uur enkele reis, wel door een mooie omgeving. Het had nog mooier kunnen zijn als er niet zo veel vrachtwagentjes zonder motorkap hadden gereden. Die dingen maken een herrie... Het meer was ook heel mooi, we hebben een tijdje langs de oever gelopen.
's middags hebben we de andere kant op het stadje bekeken, een stuk omhoog, met een mooi uitzicht over Dali en het meer. We zijn ook nog even langs de drie pagodes gelopen, een must als je in Dali bent. Maar omdat dit ook weer zo'n groot complex is zijn we er niet meer in gegaan. We hebben toch de foto's wel vanaf de buitenkant.
Verder valt op dat Dali een centrum is van marmerbewerking en handel. Werkelijk overal zie je enorme stukken marmer, van niet te schatten gewicht, en overal wordt er gezaagd en gepolijst en wat er verder bij komt kijken.
Terug in het stadje zijn we nog even de lokale supermarkt in gelopen. Wonderbaarlijk wat je daar allemaal kunt kopen. Levende vissen, schildpadden en grote kikkers, dode kippen met de kop er nog aan, kippenpoten, en dan ook echt kippenpoten, met de nagels er aan, allemaal bestemd voor consumptie. We hebben het zelf maar weer bij noedels met kip en varkensvlees gehouden, laf als we zijn.

Woensdagochtend zouden we om negen uur opgehaald worden voor de autorit naar Kunming, dus toen er om tien uur nog niemand was, maar eens bij de receptie gevraagd of ze voor ons wilden bellen waar de chauffeur bleef. Bleek de man er al een hele tijd te zitten, maar hij wist eigenlijk ook niks. Niet wie hij moest ophalen, niet waar we heen moesten (Kunming, zo'n kleine 400 kilometer verderop), niet bij welk hotel we moesten zijn, etc. We zijn toch maar bij hem ingestapt, en nog goed aangekomen ook. Eerst was er nog een hoop gebel, maar uiteindelijk werd het hem duidelijk waar we moesten zijn. Maar of hij had gerekend op een rit van 400 kilometer, die hij waarschijnlijk in zijn eentje ook nog weer terug moest maken, geloven we niet.
Het eerste deel ging over de, zeg maar, binnenwegen, door de bergen en verschillende dorpjes en stadjes. Zeer mooi. Na een uur of zo draaiden we toch de snelweg op, en we dachten dat het nou wel wat meer zou opschieten. Totdat we in zo'n fameuze Chinese file kwamen, vanwege alweer een gekantelde vrachtwagen. Deze keer kostte dat al met al wel een uur. Vervolgens nog wat vertragingen wegens werkzaamheden, zodat we ten slotte om ongeveer half vijf in het hotel in Kunming waren. En dan moet de arme man nog weer terug...
Bij het hotel bleek dat er wel een kamer voor ons was gereserveerd, maar dat die nog niet was betaald. Of we daarom maar even 2.000 Yuan (€ 300) borg willen betalen. Nou, eh, zoveel hebben we niet, overmorgen gaan we weer weg uit China. Oh, geeft niet, het kan ook met de creditcard worden betaald, en als alles goed is storten we het daar weer op terug. Wordt vervolgd.
Kunming is niet zo'n mooie stad als de laatste paar, wel groot maar zo te zien ook vrij nieuw. 
Vandaag, donderdag dus, zijn we met de auto naar het Stenen Woud geweest, een natuurfenomeen van erosie en overblijvende rotsen, in de vorm van grillig gevormde pilaren. De Chinezen zien in elke rots een boom of een figuur of een dier. Ze hebben vermoedelijk meer fantasie dan wij. Maar wel een buitengewoon mooi gebied.
Op de terugweg weer de fameuze file, nu drie kwartier stil gestaan, vermoedelijk wegens werkzaamheden. Vanavond nog een keer lekker gegeten, en dan zit het China avontuur er al weer bijna op. Morgen met het vliegtuig naar Yangon, het vroegere Rangoon, in Myanmar, het vroegere Birma. We hebben geen idee hoe de internetverbindingen daar zijn, dus maak je geen zorgen als je een tijdje niks van ons hoort.
Maaike en Harm